sobota, 27 lutego 2016

Zdzisław Beksiński

Zdzisław Beksiński na Placu św. Jana w Sanoku obok siedziby Muzeum Historycznego (6 maja 1991)



   Polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik i artysta posługujący się też grafiką komputerową. Urodzony 24 lutego 1929 roku w Sanoku.

 Zdzisław Beksiński został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie przy ulicy Sonaty 6/314[5] w nocy z 21 na 22 lutego 2005 roku, na kilka dni przed swymi 76. urodzinami. Zabójcą okazał się Robert K.[33], liczący wówczas 19 lat mieszkaniec Wołomina. On sam, jego ojciec, matka i siostry od lat pracowali dla artysty, zajmując się dokonywaniem drobnych napraw i sprzątaniem. Motywem morderstwa miała być odmowa przez Beksińskiego udzielenia sprawcy pożyczki. Zabójca zadał malarzowi siedemnaście pchnięć nożem[34], po czym razem ze swoim 16-letnim kuzynem wyniósł ciało na balkon i usiłował zatrzeć ślady zbrodni (m.in. usuwając ślady krwi). Ukradł także z mieszkania dwa aparaty fotograficzne i płyty CD.


W 2001 cały dorobek artystyczny Beksiński zapisał w testamencie Muzeum Historycznemu w Sanoku, któremu już za życia przekazał ok. 300 swoich prac. Po śmierci artysty Muzeum otrzymało ok. 20 jego ostatnich obrazów, ok. 1000 zdjęć i grafik, a także cały majątek – mieszkania, lokaty bankowe, sprzęt komputerowy. Zbiory muzeum powiększyły się również o zapisy multimedialne, listy i filmy dokumentujące życie rodzinne twórcy. Muzeum posiada obecnie największą kolekcję dzieł artysty, obejmującą kilka tysięcy obrazów, reliefów, rzeźb, rysunków, grafik i fotografii. 

















Max Ernst





Jest jednym z najbardziej rozpoznawanych malarzy malarstwa surrealistycznego, który swoją aktywność twórczą wykazywał w kręgu dadaizmu. Urodził się w 1891 w Brühl w Niemczech i tam też stawiał swoje pierwsze artystyczne kroki. Teraz w jego rodzinnej miejscowości można odwiedzić Muzeum jego imienia.
Pierwsze artystyczne przyjaźnie Ernst zawiązał podczas studiów filozoficznych w Bonn, kolejne przyniosła aktywa działalność w Kolonii.

   Przełomowym momentem w karierze Ernsta była dopiero berlińska wystawa na Międzynarodowych Targach Dada w 1920 roku. Tutaj jego kolaże zostały zauważone przez Andre Breton’a, francuskiego przywódcę ruchu surrealistycznego, który zaprosił Ernsta do Paryża. Tam doszło do kolejnej wystawy prac młodego niemieckiego artysty, jednak bez jego obecności. Dopiero w 1922 roku malarz osiedlił się we Francji na stałe i tam w 1924 przyłączył się do już oficjalnego i zataczającego coraz większe kręgi ruchu surrealistycznego. Jednak był z niego wykluczany dwukrotnie. W Paryżu prowadził aktywne życie artystyczne i towarzyskie, uczestniczył w wielu seansach spirytystycznych. Współpracował przy wydawaniu tomików poezji i prozy jako ilustrator tekstów.

Najbardziej znane obrazy Ernsta:

  • Celebes
  • Ubu Imperator
  • Madonna karcąca dzieciątko w obecności trzech świadków
  • Oko ciszy    
  •