Zdzisław Beksiński

   Polski malarz, rzeźbiarz, fotograf, rysownik i artysta posługujący się też grafiką komputerową. Urodzony 24 lutego 1929 roku w Sanoku.

 Zdzisław Beksiński został zamordowany w swoim mieszkaniu w Warszawie przy ulicy Sonaty 6/314^[5] w nocy z 21 na 22 lutego 2005 roku, na kilka dni przed swymi 76. urodzinami. Zabójcą okazał się Robert K.^[33], liczący wówczas 19 lat mieszkaniec Wołomina. On sam, jego ojciec, matka i siostry od lat pracowali dla artysty, zajmując się dokonywaniem drobnych napraw i sprzątaniem. Motywem morderstwa miała być odmowa przez Beksińskiego udzielenia sprawcy pożyczki. Zabójca zadał malarzowi siedemnaście pchnięć nożem^[34], po czym razem ze swoim 16-letnim kuzynem wyniósł ciało na balkon i usiłował zatrzeć ślady zbrodni (m.in. usuwając ślady krwi). Ukradł także z mieszkania dwa aparaty fotograficzne i płyty CD.

	W 2001 cały dorobek artystyczny Beksiński zapisał w testamencie Muzeum Historycznemu w Sanoku, któremu już za życia przekazał ok. 300 swoich prac. Po śmierci artysty Muzeum otrzymało ok. 20 jego ostatnich obrazów, ok. 1000 zdjęć i grafik, a także cały majątek – mieszkania, lokaty bankowe, sprzęt komputerowy. Zbiory muzeum powiększyły się również o zapisy multimedialne, listy i filmy dokumentujące życie rodzinne twórcy. Muzeum posiada obecnie największą kolekcję dzieł artysty, obejmującą kilka tysięcy obrazów, reliefów, rzeźb, rysunków, grafik i fotografii.

Max Ernst

Jest jednym z najbardziej rozpoznawanych malarzy malarstwa surrealistycznego, który swoją aktywność twórczą wykazywał w kręgu dadaizmu. Urodził się w 1891 w Brühl w Niemczech i tam też stawiał swoje pierwsze artystyczne kroki. Teraz w jego rodzinnej miejscowości można odwiedzić Muzeum jego imienia.
Pierwsze artystyczne przyjaźnie Ernst zawiązał podczas studiów filozoficznych w Bonn, kolejne przyniosła aktywa działalność w Kolonii.

   Przełomowym momentem w karierze Ernsta była dopiero berlińska wystawa na Międzynarodowych Targach Dada w 1920 roku. Tutaj jego kolaże zostały zauważone przez Andre Breton’a, francuskiego przywódcę ruchu surrealistycznego, który zaprosił Ernsta do Paryża. Tam doszło do kolejnej wystawy prac młodego niemieckiego artysty, jednak bez jego obecności. Dopiero w 1922 roku malarz osiedlił się we Francji na stałe i tam w 1924 przyłączył się do już oficjalnego i zataczającego coraz większe kręgi ruchu surrealistycznego. Jednak był z niego wykluczany dwukrotnie. W Paryżu prowadził aktywne życie artystyczne i towarzyskie, uczestniczył w wielu seansach spirytystycznych. Współpracował przy wydawaniu tomików poezji i prozy jako ilustrator tekstów.

Najbardziej znane obrazy Ernsta:

• Celebes
  
• Ubu Imperator
• Madonna karcąca dzieciątko w obecności trzech świadków
  
• Oko ciszy    
•  

"Papierowe miasta"- młody chłopak i jego dwóch przyjaciół wyrusza w podróż, aby znaleźć zaginioną dziewczynę z sąsiedztwa

 

Ekranizacja bestsellerowej powieści Johna Greena, autora ”Gwiazd naszych wina”. Quentin Jacobsen (dla przyjaciół Q),  od zawsze jest zakochany we wspaniałej koleżance- zbuntowanej Margo Roth Spiegelman. W dzieciństwie przeżyli razem coś niesamowitego, teraz chodzą do tego samego liceum. Pewnego wieczoru w przewidywalne, nudne życie chłopaka wkracza Margo w stroju nindży i wciąga go w niezły bałagan. Po czym znika. Quentin wyrusza na poszukiwanie dziewczyny, która go fascynuje, idąc tropem skomplikowanych wskazówek, jakie zostawiła tylko dla niego. Żeby ją odnaleźć, musi pokonać setki kilometrów. Po drodze wraz z przyjaciółmi przekonuje się, że ludzie są w rzeczywistości zupełnie inni niż sądzimy.

Pomimo, trudności jakie stawały na drodze, udało mu się odnaleźć zaginioną sąsiadkę. Niestety ona nie była zbytnio zadowolona, że ją odnalazł i dała mu do zrozumienia, że go nie kocha- w ten sposób złamała mu serce. 

Uważam, że jest to bardzo ciekawy i wzruszający film- warty obejrzenia. Porusza historię młodych nastolatków: nieśmiałego chłopaka i zbuntowanej dziewczyny- co nadaje temu filmowi delikatność, a zarazem odrobinę szaleństwa. Pokazuje nam, że dla miłości człowiek jest w stanie zaryzykować wszystko- nawet własne życie. Zraniony chłopak dodaje tej historii  trochę odmienności, bo w innych tego typu filmach zazwyczaj to chłopcy ranią dziewczyny. Mimo tego, że punkt kulminacyjny (odtrącenie Quentina przez Margo ) bardzo mnie wzruszył i wywołał we mnie smutek, i tak gorącą zachęcam do obejrzenia tego filmu. Szczególnie polecam go nastoletnim dziewczynom lub osobom dorosłym, które chcą zrozumieć świat młodych i trudnych nastolatków. Mi już udało się przekonać moje koleżanki do obejrzenia "Papierowych miast".

IZA ANORECZKA- Marta Fox

 

Iza Anoreczka- jest to książka o dobrej dziewczynie, która zrobiła wiele, by zapracować sobie na etykietkę "wredniary". Jest nielubiana w liceum, do którego chodzi wraz z grupą uczniów jeszcze z klasy gimnazjalnej. Uparta, ambitna, marzy o zrobieniu kariery w świecie mody. Ma ku temu predyspozycje, ponieważ jest wysoka, bardo szczupła i ładna. Jej ambicje podsyca matka, w sukcesie córki upatrująca szansę i dla siebie. Iza poznaje świat bezwzględnego biznesu. Poznaje, czym jest praca ponad siły, dyscyplina w zachowaniu ostrej diety, czym umiejętność godzenia się na niechciane zaloty mężczyzn, dyktujących warunki w świecie blichtru i reklamy.

Mieszka w komfortowych warunkach, przez jeden tydzień z matką, przez drugi tydzień z ojcem i jego drugą żoną. Zdarzają się sytuacje, kiedy budzi się w nocy i  nie wie, gdzie jest. Kreowana na gwiazdę, odsuwana od rówieśników, zarabiająca pieniądze, nawet się nie zorientowała, kiedy stała się manekinem.
Iza, zwana w klasie Anoreczką, zaczyna pisać tradycyjny dziennik w chwili, kiedy nie radzi sobie ani z emocjami, ani z natłokiem obowiązków.

W tej książce opowiedziana jest historia siedemnastolatki, która ma bardzo bogatych, rozwiedzionych rodziców. Jej tata znalazł sobie drugą żonę, która jest bardzo miła dla Izy i zawsze próbuje jej pomóc, niestety ona tego nie dostrzega i  uważa macochę za swojego wroga. Matka dziewczyny nie znalazła sobie drugiego męża, i dlatego zajmuje się życiem swojej córki. Iza nikogo nie lubi, ani nikt nie lubi jej.  Rówieśnicy nie życzą jej sukcesu i szczęścia, ponieważ była dla nich wredna. Jednakże Iza dostrzega swój problem, że nie ma żadnych przyjaciół i próbuje coś z tym zrobić- stara się być miła dla koleżanek. Jej kolega z klasy Borys odmienił jej życie- stało się ono pełne przyjaciół, z którymi wcześniej nie miała dobrego kontaktu. Jej życie w pracy również się zmieniło- zrozumiała, że żaden mężczyzna bez jej zgody nie może jej poniżać i jej dotykać.

Jest to bardzo ciekawa i dająca dużo do myślenia historia. Bardzo lubię książki tej autorki (Marty Fox), są one przewodnikiem dla nastolatek i uważam, że powinny być w wykazie lektur dla gimnazjalistów, ponieważ uczą nas jakich błędów unikać. Myślę jednak, że nie potrzebnie autorka dodawała bardzo długie opisy zwierząt występujących w tekście- były one mało przyjemne w czytaniu i nudne. Mimo tego, i tak zachęcam Was do czytania tego opowiadania. Zachęcam również do czytania dalszych części tej powieści.

CIEKAWOSTKA

Marta Fox wydała 26 książek. Jej powieści zostały uhonorowane przez Polską Sekcję IBBY w konkursie Książka Roku w 1995 i w 2000 roku. Przez krytykę nazywana objawieniem polskiej powieści młodzieżowej; z ogromną odwagą porusza porusza sprawy płci i dojrzewania młodzieży.

KAROLINA XL- Marta Fox

KAROLINA XL-  kolejna powieść autorki młodzieżowych bestsellerów Marty Fox wprowadza w świat wrażliwej młodzieży, tęskniącej za przyjąźnią, akceptacją, miłością. Tym razem rzecz o wrażliwej Karolinie XL i jej wielu nastoletnich problemach, wynikających nie tylko z jej nadwagi. Odważna, momentami bardzo ostra, ale i ciepła opowieść o dziewczynie, walczącej o własną godność, poszukującej akceptacji dla inności. Także o dojrzewaniu w dobie kultu ciała i o tym, jak trudno i pięknie szukać miejsca w życiu, gdzie każdy chciałby zabłysnąć i odnieść sukces. Są w tej historii celne obserwacje obyczajowe, jest intryga, humor oraz miłość. To opowieść szczególnie dla młodzieży, ale mogą ją czytać dorośli którzy zbyt szybko zapomnieli, jakim ciężarem bywa dojrzewanie i jakiego potrzebuje wsparcia.   
         
   Jest to opowiadanie o historii siedemnastoletniej dziewczyny o imieniu Karolina. Dziewczyna ta nie była szczególnie lubiana przez rówieśników, można nawet powiedzieć, że z powodu jej choroby była wyśmiewana i wyzywana przez znajomych. Jej matką była chora na schizofremię malarka, ale mimo swej choroby poświęcała córce dosyć sporo uwagi, nie prawiła jej nudnych kazań, ale zawsze ją wspierała w trudnych momentach. Nastolatka przez ciężką sytuację w szkole szukała zaakceptowania poza nią. Przypadkiem poznała starszego od niej chłopaka Chrisa, który już po dwóch spotkaniach ją brutalnie wykorzystał i zostawił. W tej trudnej chwili pomogła jej wyrozumiała matka. Mimo pomocy matki jej problemy się nie skończyły- w szkole była coraz bardziej napastowana przez uczniów. Jednakże znalazła się pewna osoba która się za nią wstawiła, a mianowicie pewien chłopak o imieniu Kamil "szczurek". Wtedy jej problemy stopniowo zaczęły zanikać, bo miała przy sobie przyjaciela. Ukazuje to jaką wielką siłę ma przyjaźń.      


    Moim zdaniem, jest to bardzo ciekawa i ucząca historia. Uważam,  że jest warta przeczytnia przez nastolatki, uczy nas na czyimś przykładzie jakich błędów należy unikać. Jest to moja ulubiona książka z wszystkich, które do tej pory czytałam. Łatwa w czytaniu, wciągająca i poruszająca historia. Polecam- warto przeczytać!!!